Wybierz rozmiar czcionki:

Wybierz język:

Chorzy po udarze mózgu często w chwili opuszczenia szpitala są niepełnosprawni i wymagają pomocy. Niektórych mogą wesprzeć członkowie rodziny. Jednak jest duża grupa chorych, którzy muszą liczyć na wsparcie innych osób . Bardzo pomocne mogą być pielęgniarki środowiskowe. Pielęgniarka środowiskowo/rodzinna to pielęgniarka pracująca w podstawowej opiece zdrowotnej, wypełniająca funkcje pielęgniarskie wobec rodziny i jej członków, społeczności lokalnej, w środowisku ich zamieszkania, w sytuacji zdrowia, choroby i niepełnosprawności. Pielęgniarka środowiskowa świadczy swoje usługi na wniosek chorego. Należy zgłosić się do pielęgniarki POZ (Podstawowej Opieki Zdrowotnej ) w miejscu, w którym jesteśmy zdeklarowani.

Pielęgniarka środowiskowa/rodzinna planuje i realizuje kompleksową opiekę pielęgniarską nad chorym , rodziną, społecznością w środowisku zamieszkania z uwzględnieniem miejsca wykonywania świadczenia obejmując opieką:

  • zdrowych i chorych niezależnie od płci i wieku,
  • osoby niepełnosprawne,
  • osoby w stanie terminalnym.

 

W realizacji świadczeń zdrowotnych pielęgniarka środowiskowa/rodzinna współpracuje z:

  • lekarzem podstawowej opieki zdrowotnej/rodzinnym,
  • pielęgniarką w środowisku nauczania i wychowania,
  • położną środowiskową/rodzinną,
  • pielęgniarką/położną praktyki,
  • pielęgniarką opieki długoterminowej,
  • innymi Świadczeniodawcami zgodnie z potrzebami podopiecznych,
  • przedstawicielami organizacji i instytucji działających na rzecz zdrowia rodziny.

 

Niektóre zadania pielęgniarki środowiskowej:

  • Świadczenia pielęgnacyjne.
    1. Realizacja opieki pielęgnacyjnej u pacjentów w różnych fazach życia i choroby zgodnie z aktualną wiedzą medyczną i współczesnymi standardami opieki pielęgniarskiej.
    2. Wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych.
    3. Przygotowywanie do samoopieki i samopielęgnacji w chorobie i niepełnosprawności.
  • Świadczenia lecznicze.
    1. Ustalanie diety w żywieniu przewlekle chorych
    2. Dobór technik karmienia w zależności od stanu chorego
    3. Zabiegi z zastosowaniem ciepła i zimna
    4. Cewnikowanie pęcherza u kobiet (u mężczyzn po przeszkoleniu).
    5. Wykonywanie wlewów doodbytniczych.
    6. Podawanie leków różnymi drogami i technikami.
    7. Wykonywanie zleceń lekarskich.
    8. Zakładanie opatrunków ran, odleżyn, oparzeń.
    9. Wykonywanie zabiegów pielęgnacyjno-leczniczych w stomiach, przetokach i ranach trudno gojących
    10. Wykonywanie inhalacji, doraźne podawanie tlenu.
    11. Zdejmowanie szwów.
    12. Stawianie baniek lekarskich.
    13. Udzielanie pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i w nagłych zachorowaniach w tym prowadzenie resuscytacji krążeniowo-oddechowej.
  • Świadczenia usprawniające.
    1. Koordynacja i współdziałanie w rehabilitacji przyłóżkowej w celu zapobiegania powikłaniom wynikającym z procesu chorobowego, długotrwałego unieruchomienia i stosowania udogodnień.
    2. Usprawnienie ruchowe.
    3. Drenaż ułożeniowy, prowadzenie gimnastyki oddechowej.
  • Świadczenia socjalno-bytowe
    1. Koordynacja i organizacja działań na rzecz podopiecznego w zakresie spraw socjalnych poprzez instytucje, stowarzyszenia, organizacje pozarządowe oraz placówki ochrony zdrowia.

Pielęgniarka środowiskowa/rodzinna wykonuje swoje obowiązki i zadania zgodnie z aktami prawnymi:

  • Ustawa o zawodach pielęgniarki i położnej z dnia 5 lipca 1996 r. (Dz.U. Nr 91, poz. 410 z dnia 30 lipca 1996 r. z późniejszymi zmianami);
  • Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 września 1997 r. w sprawie zakresu i rodzaju świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych wykonywanych przez pielęgniarkę samodzielnie, bez zlecenia lekarskiego oraz zakresu i rodzaju takich świadczeń wykonywanych przez położną samodzielnie (Dz.U. Nr 116, poz. 750); oraz kilku innych aktów prawnych.

 

Zdarzyć się może, ze pomoc pielęgniarki środowiskowej jest niewystarczająca, wtedy możemy starać się o pomoc opiekunki środowiskowej w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej /MOPS/ lub Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie /PCPR/.

Podstawowym zadaniem opiekunki środowiskowej jest niesienie pomocy i świadczenie usług opiekuńczych w odniesieniu do osób przewlekle chorych, samotnych i niesamodzielnych, które nie mają dostatecznego wsparcia ze strony rodziny lub innych osób otoczenia.

Zadania opiekunki środowiskowej:

  • pomaganie podopiecznemu w codziennych czynnościach domowych /robienie zakupów, sprzątanie, gotowanie, pranie/
  • pielęgnowanie oraz dbanie o zdrowie, higienę osobistą ludzi chorych i niesamodzielnych /mycie, kąpanie, czesanie, golenie, ubieranie, słanie łóżka i zmiana pościeli oraz bielizny osobistej osobie unieruchomionej w łóżku oraz prowadzenie najprostszych ćwiczeń rehabilitacyjnych, uzgodnionych z lekarzem/,
  • udzielanie pierwszej pomocy w przypadkach zagrożenia zdrowia i życia podopiecznego,
  • mobilizowanie podopiecznego do aktywnego spędzania czasu wolnego i rozwijanie jego zainteresowań,
  • aktywizowanie podopiecznego do zwiększenia jego samodzielności życiowej,
  • doradzanie w zakresie planowania i organizacji gospodarstwa domowego,
  • kontaktowanie się z różnego rodzaju instytucjami w celu rozwiązywania problemów zdrowotnych, materialnych, mieszkaniowych, rodzinnych i prawnych podopiecznego,
  • inicjowanie pozytywnych relacji międzyludzkich w najbliższym otoczeniu podopiecznego, a zwłaszcza z członkami jego rodziny.

 

Kto może ubiegać się o pomoc opiekunki społecznej:

  • osoby samotne, które z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymagają pomocy innych osób, a są jej pozbawione;
  • osoby, które wymagają pomocy innych osób, a rodzina, w tym wspólnie zamieszkujący małżonek, wstępni, zstępni nie mogą takiej pomocy zapewnić.

 

Niezbędne do objęcia usługami opiekuńczymi jest:

  • zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia uzasadniające korzystanie z usług opiekuńczych i zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz informację jaka pomoc i na ile godzin dziennie jest potrzebna;
  • odwiedzenie osoby oczekującej pomocy w środowisku zamieszkania przez pracownika socjalnego w celu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego i oceny sytuacji życiowej podopiecznego.

 

Odpłatność za usługi opiekunki środowiskowej ustala Rada Miasta lub Rada Gminy. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można obniżyć lub całkowicie od niej odstąpić.

Drukuj stronę
Wyślij znajomemu
BI SYSTEM
Idz do góry strony